Trainer, coach, business unit manager én sinds kort vast aan boord bij Obelisk. We maken een praatje met Stephanie Cael, over haar overstap naar Obelisk, haar aanpak als trainer en wat haar drijft, professioneel en persoonlijk.
Dag Stephanie, binnenkort vervoeg je team Obelisk als vaste collega. Wat moeten we over jou weten?
"Ik ben iemand die houdt van beweging. Niet alleen letterlijk. Ik wandel graag, maar vooral van mensen en organisaties in beweging brengen. Professioneel heb ik een achtergrond als handelsingenieur en werkte ik jarenlang in functies zoals financieel manager en operationeel manager bij Umicore en Nike. Maar de rode draad is altijd geweest: Wat drijft mensen? Wat houdt teams tegen? En hoe kunnen we samen vooruit?
Thuis is dat niet anders. Stephanie woont in Heppen, samen met haar man en drie jonge kinderen. "Veel tijd om boeken te verslinden is er niet, want de speeltuin roept. (Lacht) Maar tussen de boterhammen, muziek en kindervoetjes door, blijf ik gefascineerd door psychologie, menselijke interactie en alles wat ons als mens in beweging zet."
"Ik ben iemand die houdt van beweging – in mensen, teams en organisaties."
Hoe ben je in de wereld van training en ontwikkeling terechtgekomen?
"Toen ik bij Nike leidinggevende van de leidinggevenden werd, merkte ik dat KPI’s en processen maar een deel van het verhaal zijn. De echte impact zit in de interacties: hoe wordt er gesproken, geluisterd, samengewerkt? Dat triggerde me om me te verdiepen in teamdynamiek en leiderschap.
Klinkt als een belangrijk inzicht. Heb je een moment waarop dat besef echt doordrong?
"Zeker. In het warehouse kregen we op een dag de opdracht om onze throughput te verdubbelen. Technisch gezien betekende dat een hele reeks ingrepen, maar al snel werd duidelijk dat we er daarmee niet zouden komen. Wat echt nodig was? Een gedeeld doel. We hebben toen samen beslist: dit jaar focussen we op één ding – 120.000 units per dag verwerken. Plots trok iedereen aan hetzelfde touw en ontstond er eigenaarschap, samenwerking, drive om er als team echt voor te gaan.
"De echte impact zit in de interacties, niet in de KPI’s."
Wat gaf voor jou het duwtje om niet langer als zelfstandige te blijven werken bij Obelisk, maar echt te kiezen voor een vaste plek binnen het team?
"Ik had nood aan een warm ‘nest’ waar ik inhoudelijk kan bijdragen, maar ook samen mag bouwen. Niet altijd de ‘lone wolf’ zijn. De mogelijkheid om langdurige relaties met partners op te bouwen en tegelijk een team van collega’s te hebben waarmee je op elkaar kan terugvallen, dat geeft energie.
"Ik had nood aan een nest – niet altijd de lone wolf zijn."
En dat warme team waar je naar verwees, wat trok je daar precies in aan?
"Toen ik als zelfstandige met Obelisk werkte, voelde ik meteen: hier klopt iets. Geen grote ego’s, wel een stevige vakkennis en de goesting om echt iets te betekenen voor werknemers en organisaties. De combinatie van autonomie en samenwerken met een warm team? Dat voelt als thuiskomen."
Dat gevoel van thuiskomen, het geeft energie en houvast. Van daaruit kan je als trainer impact maken. Hoe doe jij dat? Waarin maak jij het verschil als trainer?
“Mijn expertise ligt in het werken op het snijvlak van leiderschap, teamdynamiek en organisatieontwikkeling. Ik begeleid trajecten waarin zowel structuur als cultuur aandacht krijgen, omdat echte verandering pas mogelijk is als beide meebewegen. Of het nu gaat om een leiderschapstraject zoals bij Vanheede, waar ik met verschillende niveaus binnen het familiebedrijf werkte, of om team- en organisatiecoaching zoals in het Drive-project: ik zoek altijd naar wat er écht nodig is om impact te maken. Geen standaardverhaal, wel trajecten die aansluiten bij de realiteit van de klant."
Hoe breng je jouw trainingen tot leven? Je spreekt soms over 'botten in de modder'. Wat bedoel je daarmee precies?
"Ik geloof sterk in 'leren door te doen'. Theorie is belangrijk, maar het verschil wordt gemaakt in het oefenen met echte situaties. Het betekent: er echt instappen. Niet vanop de zijlijn uitleggen hoe het moet, maar samen met het team de modder in — de case zelf dus.
Hoe ziet dat er concreet uit in een training?
In een middelgrote organisatie uit de financiële sector werkten we tijdens een feedbackopleiding rechtstreeks rond een actueel knelpunt. Samen met het team brachten we de belangrijkste processen in kaart en zetten we daar ook meteen stappen in. Ik stapte mee in het traject, zochten samen naar een gemeenschappelijke werkwijze en ik coachte de leidinggevende onderweg. Zo werd de opleiding meteen tastbaar en bruikbaar op de werkvloer.”
Wat is volgens jou het belangrijkste ingrediënt voor een leertraject dat echt impact maakt?
"Als deelnemers zelf willen bewegen. En als de context veilig genoeg is om dat ook te doen. Motivatie, context en voorbeeldgedrag zijn geen bijzaak , ze zijn het fundament.”
“In een groeibedrijf uit de productiesector begeleidden we het leidinggevend team rond motiverend leiderschap. De juiste ingrediënten waren aanwezig: een duidelijke ambitie, een gedragen plan met het management en de bereidheid om te investeren in het leerklimaat. De zaakvoerder gaf zelf het goede voorbeeld en creëerde ruimte voor feedback en experiment. Het effect? Leidinggevenden voelden zich gesteund om hun aanpak bij te sturen en durfden nieuwe gedragingen uit te proberen. Daardoor bleef het niet bij intenties, maar zagen we verandering op de werkvloer."
"Motivatie, context en voorbeeldgedrag zijn geen bijzaak – ze zijn het fundament."
Aan welke training die je ooit gaf, denk je nog vaak terug? Waarom is die je zo bijgebleven?
“Het leiderschapstraject bij familiebedrijf Vanheede, waar met verschillende leiderschapsniveaus werkte. Hier vielen plots de drempels weg. Er werd gelachen, gedeeld, gespiegeld. Moeilijke dingen kwamen op tafel, zonder dat het zwaar werd. Je voelde: hier gebeurt iets. Dat moment, die collectieve shift, blijft me bij."
Je beschrijft een moment waarop echt iets bewoog in de groep. Wat vind jij het mooiste of meest waardevolle aan het trainersvak?
"Dat iemand na afloop zegt: ‘Dit neem ik mee, dit helpt me écht.’ Of wanneer je na maanden hoort dat een kleine interventie een groot verschil maakte in de samenwerking van een team. Dat soort impact raakt mij." Zoals onlangs, toen een CEO tijdens een oefening besefte: ‘Ik ben zelf niet duidelijk in mijn verwachtingen.’ Dat ene inzicht maakte meteen het pad vrij richting meer structuur in het hele bedrijf. Zo'n moment blijft hangen.
Dat soort feedback lijkt je wel te raken. Wie of wat inspireert jou in je eigen professionele ontwikkeling?
“Gesprekken met collega’s, podcasts, maar ook uit literatuur. Zoals het werk van Gabor Maté en Philippe Bailleur, die met een systemische bril naar gedrag en organisaties kijken. Maar ik geloof evengoed dat je veel over mensen leert in romans of films. Soms zie je meer over menselijk gedrag in fictie dan in non-fictie managementboeken. Ik kijk nu bijvoorbeeld Ted Lasso. Melig, maar spot-on over leiderschap en teamdynamiek.”
"Soms leer je meer over menselijk gedrag in fictie dan in managementboeken."
Waar kijk je het meest naar uit in je nieuwe rol binnen Obelisk?
"Naar samen bouwen. Mee aan het stuur zitten. Samen met collega’s trajecten ontwikkelen die niet alleen goed klinken op papier, maar waar deelnemers ook echt iets aan hebben. En ik kijk uit naar de onderlinge uitwisseling: dit team barst van de ervaring en ik leer graag."
En tot slot: Wat hoop je zelf nog te leren of verder te ontwikkelen in de komende jaren?
"Ik wil me verder verdiepen in systemisch werk en hoe je organisaties écht begeleidt in complexe verandertrajecten. Daarnaast wil ik mijn ondernemerskant versterken. Ik schiet nog te vaak in de adviesrol, terwijl ik wéét dat ik ook mag verkopen.
Klinkt leergierig en ambitieus. Bedankt voor het gesprek, Stephanie!